Op dit moment woon ik samen met mijn man Sanyi in Nyíregyháza, Hongarije, niet ver van de Oekraïense grens. Door de oorlog in Oekraïne hebben we ervoor gekozen om naar Hongarije te gaan. Ik ga nog regelmatig de grens over naar Oekraïne om mensen te bezoeken en voedselpakketten langs te brengen. Gelukkig gaat dit werk ook door nu ik in Hongarije ben. Door de jaren heen heb ik relaties opgebouwd en van daaruit zijn er plaatselijke vrijwilligers die me op dit moment helpen met het inkopen en verspreiden van de voedselpakketten. Tussendoor heb ik regelmatig telefonisch contact met mensen in Oekraïne die wel een bemoediging kunnen gebruiken.

Het was een zoektocht om te ontdekken wat we hier in Hongarije konden betekenen voor de mensen in onze omgeving. In december 2023 kwamen we in contact met een Nederlandse man die al 28 jaar in een huis voor vrouwen met een beperking werkt. Het huis is opgezet door de reformatorische kerk en op dit moment wonen er 100 vrouwen in de leeftijd van 15 t/m 85 jaar. Door te weinig personeel maar ook door een tekort aan financiële middelen blijven er veel mogelijkheden wat betreft de dagbesteding voor de vrouwen liggen.
Ik werd hier met open armen ontvangen en mag hier iets betekenen voor een doelgroep die door de jaren heen mijn hart heeft veroverd. Ook Sanyi heeft hier, naast het werk dat hij doet voor organisaties in Nederland, een werkplek gevonden.

Een belangrijk aspect van mijn werk blijft investeren in relaties zodat ik mensen  liefde en aandacht kan geven. Ik hoop en bid dat ze hierdoor ook de liefde van Jezus mogen ontdekken.

In 2009 ben ik met een groep jongeren naar Oekraïne geweest en heb daar toen twee weken gewerkt in een internaat. Daar heb ik ook andere projecten bezocht waaronder de babyafdeling in het ziekenhuis in Beregowo.

Terug in Nederland, heb ik dit eigenlijk nooit los kunnen laten. De situatie die ik daar heb gezien, was voor mijn gevoel  onaanvaardbaar. Hier in Nederland werk te ik als kraamverzorgster bij veel gelukkige gezinnen met baby’s die het heel goed hebben. De kinderen in het ziekenhuis daar hebben niets en hun vooruitzichten zijn slecht. Hoe kan dat?

In de jaren daarna ben ik steeds meer gaan nadenken over Gods bedoeling met mijn leven. Het werd mij steeds duidelijker dat ik terug wilde naar Oekraïne om te gaan werken op de babyafdeling van een ziekenhuis. Door positieve gesprekken met anderen werden mijn verlangens bevestigd en heb ik de keus gemaakt om te gaan. In juli 2012 heb ik een sollicitatiegesprek gehad met Children’s Relief, een organisatie die werkzaam is in  Oekraïne. Van hen heb ik groen licht gekregen.

In het ziekenhuis heb ik ruim 6 jaar gewerkt met baby’s die ziek zijn en/of waarvan de thuissituatie te slecht was om gezond en veilig op te groeien. De kinderen in het ziekenhuis werden weinig tot niet gestimuleerd in hun ontwikkeling. Ik hielp mee met de verzorging van de kinderen en stimuleerde ze in hun ontwikkeling door ze veel liefde en aandacht te geven.

In 2019 is het ziekenhuiswerk helaas gestopt en dus ging ik op zoek naar andere werkzaamheden.

Door de jaren leerde ik steeds meer mensen kennen en kwam ik ook meer in contact met de plaatselijke bevolking. Door relaties aan te gaan ging ik ontdekken wat er werkelijk speelde in de levens van mensen en kon ik niet op afstand blijven. Ik kreeg een kijkje achter de voordeuren van veel families die leefden in slechte en schrijnende omstandigheden. Dankzij financiële hulp vanuit Nederland kon ik gezinnen, die het zwaar hadden en zelf niet de mogelijkheid hadden om elke dag weer genoeg eten op tafel te zetten, gaan ondersteunen met een voedselpakket. Maar bovenal wilde ik hen laten voelen dat ze geliefd zijn.

Naast het verzorgen van voedselpakketten, heb ik in verschillende internaten geholpen met het jeugdwerk en kinderkampen. Ook ben ik een aantal jaar werkzaam geweest voor de stichting ‘Nefelejcs’ (Vergeet mij niet).
In dit revalidatiecentrum worden diverse therapieën gegeven aan kinderen met een beperking om hen zoveel mogelijk te laten ontwikkelen en groeien.
Hier hielp ik met het bereiden van de maaltijden voor de kinderen en begeleidde ik de kinderen tijdens de maaltijd. Verder ondersteunde ik de pedagogisch medewerkers en bood ik  een helpende hand waar nodig.